Wij maakten een wandeling met JAKOMO, suave-rockers uit Brussels. Hun EP Fastbreak was een succes en ze werden finalist in Humo’s Rock Rally. “Fastbreak voelt als een voorbode van wat er nog gaat komen, en als een mooie weergave van wie we al zijn”
We ontmoeten elkaar aan Jeugdhuis Tongeluk in Ganshoren. Hier begint de trip down memory lane voor Julien, bezieler van JAKOMO en ET!KET Records. Wandel mee met deze muzieknomaden die met een DIY-mentaliteit volop aan een nieuw album werken.
Waarom beginnen we hier?
Julien: Deze plek staat symbool voor mijn jeugd. Mijn mama woont hier dichtbij, en ook mijn voetbal- en tennisclub zijn hier vlakbij. Verder is hier ook het jeugdhuis waar we vroeger eens een optreden gaven met JAKOMO. Kortom, ik ben hier heel veel geweest.
Hoe is JAKOMO begonnen?
Julien: Ik haalde een master Cultuurmanagement en ben erna beginnen werken bij Volta, een muziekcentrum in Anderlecht. Tegelijkertijd had ik de VZW ET!KET Records opgericht en werkte ik aan veel verschillende muziekprojecten zoals Denali Wrench en JAKOMO.
In het begin schreef ik alles zelf voor JAKOMO, tegenwoordig doen we steeds meer samen. Mijn demo’s zijn beginnen krimpen tot concepten die we met de band uitwerken, dat is supercool. Het verbreedt onze identiteit.
Die grote gebouwen hier zijn allemaal sociale woningen. Mijn oma woonde hier en Zwangere Guy nam in die turquoise gebouwen de videoclip op voor 'Outfit van me Daddy'.
We wandelen uit het deel waar hoge sociale woontorens het beeld domineren doorheen de suburbs van Ganshoren, richting Koekelberg.
Julien: In deze buurt woont mijn meter, bij haar heb ik een soort studio waar ik aan mijn muziek kan werken. Het is jammer genoeg maar een kleine zolder, door corona kunnen we hier niet met de hele band samenkomen.
Vroeger repeteerden we een tijdje bij Volta . Daarvoor zaten we dichtbij Ijzer (metrohalte), in een pand met allemaal verschillende repetitiekoten, we komen er straks nog langs. Het was cool maar de isolatie was niet super. Nu hebben we geen vaste repetitieruimte. De ene keer spelen we in de garage van onze drummer, de andere keer op de zolderkamer van onze gitarist.
28 oktober 2020 kwam jullie EP Fastbreak uit. Er stond een releaseconcert gepland in de VK in Brussel, maar daar stak corona een stokje voor. Hoe voelde dat?
Julien: Dat was spijtig, maar in de situatie van toen hadden we wel het gevoel dat het beter was om niet te spelen dan voor een zittend publiek dat niet mocht dansen. Uiteindelijk was deze EP ook een beetje een eerste worp. Fastbreak voelt voor ons aan als een voorbode van wat er nog gaat komen, en tegelijkertijd als een mooie weergave van wie we al zijn.
De nummers werden op het podium ook mee gevormd omdat we ze al veel live speelden voordat de EP uitkwam. Nu zitten we in een vibe waarin we nieuwe nummers schrijven die we wel heel graag live willen spelen, anders hebben ze nooit geleefd buiten het repetitiekot.
Hoe was de lockdown voor JAKOMO?
Julien: Het was jammer dat we elkaar minder zagen, maar de momenten dat we elkaar zagen, waren wel heel waardevol. We hebben vaak samen muziek geluisterd en erover gepraat. Vervolgens dachten we na over welke sound we willen of welke pedalen we willen gebruiken, op welke manier ik mijn gitaar aan sla etc.
Sinds de start was er nooit een periode geweest van pauze of reflectie. Het is tof om op een organische manier te blijven groeien, maar nu zitten we in een fase met veel ideeën en moeten we bedenken wat ermee te doen. Dat laat ons toe om wat meer experimentele keuzes te maken. Op die manier kunnen alle bandleden ook meer hun stempel drukken. We nemen tijd om naar elkaar te luisteren.
We wandelen in het Elisabethpark voor de Basiliek van Koekelberg. Hier vervoegt Wout, de gitarist ons op de wandeling. Hij ging hier vlakbij naar school, voor hem is dit dus een nostalgische plek.
Julien: Ik wou hier voorbij komen omdat ik hier dichtbij woon. In dit park hebben we onze eerste videoclip gemaakt, Luvonwiels. De openingsscène is gefilmd op deze grasveldjes. Het is een beetje het kruispunt tussen ons allen.
Hoe zijn jullie eigenlijk bij elkaar terecht gekomen?
Julien: Wout is al het langst betrokken bij JAKOMO, ik ken hem van de basket in Dilbeek. We hadden eerst geen vaste samenstelling.
Wout: Drummer Marvin en bassist Jef zijn er later bijgekomen. Het is een beetje zoals vrienden maken, we speelden een paar keer samen en merkten plots dat het goed zat. Nu heb ik het gevoel dat we meer dan een band ook gewoon goede vrienden zijn.
In het begin van JAKOMO hadden we in het weekend shows en de dag erna basketmatch. Dat was een zalige maar keidrukke periode. Dat kan natuurlijk enkel als je super veel tijd hebt. Nu moeten we dingen serieus nemen, keuzes maken...
Bedoel je volwassen worden?
Julien: Het is kenmerkend voor onze band en onze vriendschap. Daarom is het ook het thema van Fastbreak, onze transitie van jonge puber naar jonge volwassenen. Basketten is daar wel een mooi symbool voor.
Muziek maken is nice en als we ervan kunnen leven zou dat supercool zijn, maar tegelijkertijd zijn we nog niet op dat punt en moeten we wel onze huur en ons eten betalen. Niemand van ons is ‘professioneel’ muzikant. We waren er onlangs nog mee aan het lachen, soms schrijven we iets dat we zelf nog niet kunnen spelen.
Het artwork van JAKOMO doe jij ook Wout?
Wout: Tekenen is naast muziek een passie van mij. Het is geleidelijk aan gegroeid. We hadden een hoes nodig voor onze eerste nummers, die heb ik toen getekend. Tot nu toe beperkt het zich tot het maken van het artwork van de singles, maar in de toekomst zou het ook meer kunnen worden, zoals visuals tijdens concerten. Op die manier kunnen we een typische JAKOMO-sfeer creëren.
Julien: We kijken de laatste tijd veel naar collectieven die beeld en muziek als evenwaardig zien. Brockhampton is daar een goed voorbeeld van. Bij hun projecten is een groep van meer dan twintig mensen betrokken, ook grafische designers worden als evenwaardige bandleden beschouwd.
Vanuit het Elisabethpark wandelen we dwars door Molenbeek richting Ijzer. De maatschappelijke zetel van hun label hier vlakbij.
Wat is ET!KET Records en hoe zijn jullie ermee begonnen?
Julien: Het is VZW en een label dat Wout en ik, samen met nog enkele vrienden hebben opgericht. De naam en het idee is er gekomen toen ik in JAKOMO speelde en tegelijk werkte aan Denali Wrench, een ander project met Staf, van Gustav Leo. We zijn begonnen met onze muziek samen op Bandcamp te zetten en geleidelijk zijn we verder gaan nadenken om fysiek dingen uit te brengen. Nu helpen we bands met de praktische zaken zodat zij zich volledig kunnen focussen op muziek maken.
ET!KET is in eerste instantie iets dat we graag doen, als daar geld bijkomt is dat mooi maar momenteel rekenen we daar niet op. Die mindset hebben we ook bij JAKOMO. Als we ooit zouden denken: ‘we moeten spelen om geld te verdienen’, zou dat niet werken. Basketlegende Dennis Rodman heeft daarover een goede quote: ‘Hij speelt gratis in de NBA, zijn salaris dient voor alle bullshit errond.’
Jullie zijn bezig aan een nieuw album, hoe lukt dat tot nu toe?
Julien: Fastbreak had wel al een JAKOMO-sound maar we gingen minder in de diepte. Nu hebben we echt het gevoel dat we een langer verhaal vertellen overheen tien nummers met een duidelijke sfeer. Ook in de clips moet diezelfde sfeer terugkomen en de lyrics zullen verfijnder worden. We proberen niet te vervallen in dezelfde thema's, die waren tot nu toe misschien wel wat cliché.
Wout: We willen het dichter bij onszelf krijgen, om nog echter te klinken, in een vertrouwde omgeving gaat dat beter. Het kan daardoor wel iets ‘naakter’ klinken, maar dat is geen probleem.
Julien: We zijn veel aan het nadenken over hoe, met wie en waar. We willen zoveel mogelijk in Brussel opnemen en zoveel mogelijk zelf doen, de DIY-vibe er terug inbrengen. Opnemen in onze eigen huiskamer zou cool zijn. Op die manier kunnen we onze identiteit alsmaar meer bloot geven.
We stoppen bij Snack l’Authentique, in hartje Molenbeek. Ze zijn door de ramadan helaas gesloten.
Julien: Deze moet je onthouden. Dit is een keigoede broodjeszaak, echt vijf sterren.
Wout: Ze doen hier patatten op hun broodjes. De kerel die dat idee heeft gekregen, moet echt een standbeeld krijgen op dit plein (lacht).
Jullie hebben het tot in de finale van Humo's Rock Rally geschopt. Hoe was dat?
Wout: We hadden ons zonder verwachtingen ingeschreven. Die finale heeft voor veel aandacht gezorgd, wat wel mooi meegenomen is in een periode waar je normaal geen aandacht krijgt.
De finale was in een lege AB jammer genoeg. Wij waren de enige band uit het Brusselse, zonder corona zou dat zo zalig zijn geweest. Al bij al was het niet echt de kers op de taart maar wel een lekkere taart. Verder denk ik ook dat dit onze laatste keer was dat we zoiets doen. Van muziek moet je eigenlijk geen wedstrijd maken.
Eindigen doen we in de buurt van Ijzer, op de rand van de Brusselse binnenstad. Wout woont hier en het noisy-repetitiekot was hier vlakbij aan het kanaal.
Wanneer mogen we het album verwachten?
Wout: We hopen maart 2022, maar dat hangt af van verschillende dingen. Komt er een nieuwe pandemie? (lacht) We hebben het gevoel dat het opschiet maar een album is wel keiveel werk.
Comments