In onze zoektocht naar Belgisch talent ontmoeten we Rudi Claes. Al van kinds af wou hij maar één ding, een platenwinkel uitbaten. Ondertussen zit hij al meer dan 35 jaar in de business en heeft hij met Bilbo Records op het Ladeuzeplein in Leuven een platenwinkel met oog voor muziek van bij ons.
“Belgische muziek is erg belangrijk voor mijn platenwinkel. We hebben onlangs ook met de Week van de Belgische Muziek meegedaan. Door het beperkt aantal klanten dat binnen mag of mag winkelen, was het spijtig genoeg wel niet het succes dat we hadden verwacht. Er zijn nochtans heel veel mensen die alleen maar Belgisch kopen. Ze downloaden de rest via het internet of luisteren ernaar op Spotify. Ja, echt kopen, bewust Belgisch kopen, zo zijn er heel veel klanten. Balthazar bijvoorbeeld is voor ons heel erg belangrijk.
We promoten daarom ook vaak Belgische artiesten bij ´Onze Aanraders´ en als we jong talent echt goed vinden, kan je die daar ook meestal vinden. Het aanbod moet er natuurlijk zijn, want we kunnen geen dingen in eigen beheer verkopen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat we honderden keren per jaar jonge artiesten over de vloer krijgen die hun werk komen promoten. We verkopen eigenlijk alleen maar dingen die echt officieel via een platenfirma zijn uitgekomen. De mensen die vinylplaten of cd´s kopen, hebben ook meestal een beperkt budget. Als je dan moet kiezen tussen de nieuwe Lana Del Rey of de nieuwe Ryan Adams en een Belgisch groepje dan gaan de mensen voor het eerste kiezen.
Het is ook gewoon moeilijk voor Belgische artiesten om internationaal door te breken, want elk land is nog chauvinistischer dan België. In Nederland bijvoorbeeld hebben ze ook een Nederlandse Balthazar. Ze hebben daar Nederlandse commerciële groepen, Nederlandse funkgroepen en Nederlandse dj´s. België heeft die, Duitsland heeft die en het is blijkbaar overal zo aan de gang, niet alleen op muzikaal gebied. Elk land gaat terug naar de kerktoren en zet ondanks het internet vooral in op eigen artiesten. In België ook, weliswaar onder zachte dwang. In Frankrijk is het ook zo en de Engelsen doen het ook. Al wat niet Engels is, interesseert hen niet. Alles wat niet door een Engelstalige gezongen is, klinkt voor hen als buitenlands. Soms vinden ze een accent wel schattig, dus er zal wel eens een Fransman met een Engels accent of een IJslandse zoals Björk in Engeland doorbreken, maar dat gebeurt zelden.
Amerika is zelfs nog veel chauvinistischer dan Engeland. Om daar door te breken, moet je ofwel met een goede gimmick komen, ofwel even goed zijn als Justin Bieber. Anders wordt het heel moeilijk, maar als je ziet dat Angèle het in elke hitlijst kan maken dan zou het als je echt fantastisch bent, moeten lukken. Er stond ooit zelfs een Japans nummer op nummer één in Amerika, dus alles kan. De Koreaanse pop is hier ook doorgebroken. Talent genoeg, ook in België. Veel groepen, maar weinig uitverkorenen spijtig genoeg.
Een groep waarvan ik overtuigd ben dat ze het wel kunnen maken, is The Radar Station. Ze hebben in mijn ogen een goede plaat gemaakt, maar dat is zo typisch een plaat die mensen nog meer zouden appreciëren, moesten die bijvoorbeeld hier in Leuven eens in Het Depot hebben opgetreden. Ze brengen zowel poprock als melodieuze rock en hebben goede composities met een goede stem. Muzikaal is alles in orde. Ik zou ze heel breed situeren tussen R.E.M. en Arcade Fire, iets daartussen. Dat is ook een genre dat zou kunnen verkopen en doorbreken bij een breder publiek.
Een tweede artiest waar ik veel van verwacht, is Lous and the Yakuza. Dat is een heel ander genre dan The Radar Station, dat is gewoon 2021. Het is een soort mix van soul, hiphop, dance, electro en zelfs rock. Ze heeft al heel veel aandacht in Wallonië en in het buitenland gekregen. Zelfs in Amerika kreeg ze bekendheid, maar in Vlaanderen is ze nog relatief onbekend. Ze is een heel goede live artieste en ik zie haar echt wel ver geraken. Misschien niet zo populair als Angèle, maar ze gaat het echt wel maken.
Wie ik ook onder grote aandacht wil brengen, is Dworfi. Dat is een Leuvense rapper die heel originele dingen maakt en ook al een heel grote aanhang bij een heel jong publiek heeft. Ik heb hem al proberen te pushen om naar een platenfirma te gaan, maar hij zegt ´de platenfirma´s moeten maar naar mij komen´. Bij deze een oproep naar alle platenfirma´s: als je iemand wilt die in België even groot als Zwangere Guy, Brihang of Flip Kowlier kan zijn, neem dan Dworfi. Hij heeft heel originele teksten en zit qua stijl ergens tussen Engelse rappers en bijvoorbeeld Brihang. Hij heeft heel spitsvondige teksten en maakt heel goede samples. Ik vind hem echt goed.
Als ik dan nog iemand moet tippen die internationaal kan doorbreken, is dat Charlotte Adigéry. Die heeft wel al een platencontract en alle juiste contacten, maar moet zich ook kunnen tonen op live concerten, tv-shows, radioshows, etc. Ze doet alle genres, echt alles. Dat gaat van new jazz tot electro tot trap tot rap tot alles. Ze zingt ook in alle talen. Ze heeft volgens mij zelfs al iets in het Nederlands opgenomen, maar ook in het Frans, het Engels en een aantal Afrikaanse talen als ik mij niet vergis. Charlotte is zo'n groot talent. Die komt er zeker, maar haar carrière heeft nu gewoon eventjes op pauze gestaan.”
Comments